Ej, słuchajcie!

Ej, Słuchajcie! - Akt II - Dobrostan

Odcinek finałowy tej serii to rozmowa z Katarzyną Sygitowicz-Sierosławską - jedną z najważniejszych postaci słupskiej kultury: wieloletnią instruktorką teatralną, współtwórczynią i byłą wicedyrektorką Słupskiego Ośrodka Kultury.
Wracamy z Kasią do pierwszych kroków w RONDZIE, do chwil, gdy praca była czystą radością, a potem do momentów, w których odpowiedzialność, remonty, decyzje i „druga strona biurka” uczą pokory, współpracy i… granic (albo ich braku).
W „flashbangu dnia” zamieniamy plot twist na love story: jak z przyjaźni Kasi i Maćka Sierosławskich powstał duet nie do zdarcia - na scenie, w instytucji i w domu. Mówimy o kłótniach „o pracę, a nie o nas”, o szukaniu równowagi, o kajaku, śniadaniach i modelach samolotów, które świecą jak ważki.
W „ciekawostce dnia” zaglądamy do tematu dobrostanu w kulturze - do szkolenia NCK o zdrowiu psychicznym i do prostych narzędzi, które pomagają przetrwać maraton pasji. Jest ciepło, szczerze i wzruszająco.
 
Projekt „Ej, Słuchajcie! - Akt II” realizujemy dzięki współpracy ze Słupskim Ośrodkiem Kultury oraz dzięki wsparciu finansowemu Miasta Słupska.
 

Ej, Słuchajcie! - Akt II - Bez TrzymANIA

Tym razem mikrofony odwróciły się w drugą stronę - i to Anna Rau, aktorka, reżyserka i założycielka Fundacji Materia Prima, usiadła po drugiej stronie stołu.
To rozmowa o wychowaniu w teatrze - dosłownie, bo Ania mówi, że „spała, jadła i oddychała w Teatrze Lalek”. O dzieciństwie między kulisami i o tym, jak z buntowniczki z gitarą w ręku stała się artystką, która uczy młodych ludzi nie tylko grać, ale też odważnie myśleć.
W odcinku znajdziecie też opowieść o pierwszych warsztatach dla najnajów, o stresie z notatkami w dłoniach, o tworzeniu Materii Primy i o tym, że bez wyjścia ze strefy komfortu nie ma sztuki.
To ciepła, szczera rozmowa o teatrze, muzyce, emocjach i odwadze do zaczynania od nowa - nawet wtedy, gdy ręce wciąż drżą.
 
Projekt realizujemy dzięki współpracy Fundacji Materia Prima ze Słupskim Ośrodkiem Kultury, ze środków finansowych Miasta Słupska.

Ej, Słuchajcie! - Akt II - Życie Trochę Jak Dancefloor

W tym odcinku wchodzimy na scenę i… na ulicę - razem z Mikołajem Prynkiewiczem, aktorem Teatru Lalki Tęcza w Słupsku, tancerzem, performerem i aktywistą klimatycznym, który potrafi zamienić taniec w manifest, a codzienność w eksperyment.
Mikołaj opowiada o swojej drodze z Wydziału Teatru Tańca krakowskiej AST w Bytomiu do słupskiego teatru, o performansie „Agamemnon Gnida I”, w którym pytał mieszkańców o rzeczy, o których nikt nie chciał rozmawiać, i o głośnym performansie „W niedzielę to ja chodzę na dancefloor”, zakończonym interwencją policji i… kradzieżą telefonu.
Rozmawiamy też o tym, dlaczego aktywizm klimatyczny potrafi być bardziej kontrowersyjny niż sztuka współczesna, o konflikcie z miejską rzeczywistością, o zmęczeniu, wypaleniu, o odpuszczaniu i o tym, że nawet w betonowym mieście można zasadzić trochę zieleni.
„Życie trochę jak dancefloor” - rytmiczne, absurdalne, czasem prowokacyjne, a czasem po prostu… ludzkie.
 
Projekt realizujemy dzięki współpracy Fundacji Materia Prima ze Słupskim Ośrodkiem Kultury ze środków finansowych Miasta Słupska.

Ej, Słuchajcie! - Akt II - Mam Supermoce!

🧠 Twój mózg też ma za dużo otwartych zakładek? W najnowszym odcinku gościmy Wojtka Jaskólskiego, który opowiada, jak swoją neuroatypowość zamienił w... supermoc.
Teraz zaglądamy za kulisy teatru, gdzie dzieje się magia... w Excelu. Wojtek to ten "bohater, który nie nosi peleryny" - ogarnia finanse publiczne, ustawy i audyty techniczne, żeby artyści mogli w spokoju tworzyć. Udowadnia, że twarde umiejętności z biznesu są bezcenne w kulturze, a teatr to też firma produkcyjna.
 
Wojtek dowiedział się o swojej diagnozie dopiero jako dorosły, co totalnie zmieniło jego perspektywę na pracę i życie. W odcinku usłyszycie, jak trudności zamienić w unikalne spojrzenie na problemy i dlaczego "inni" nie znaczy "gorsi".
To była dla nas tak ważna rozmowa, że sami otworzyliśmy się i pogadaliśmy o naszych podejrzeniach ADHD, autodiagnozach i o tym, jak drogi i trudny jest to proces w Polsce.
🎧 POSŁUCHAJ, jeśli czujesz, że Twój system operacyjny czasem działa inaczej!
 
Podcast „Ej, Słuchajcie!” jest tworzony przy współpracy Fundacji Materia Prima oraz Słupskiego Ośrodka Kultury. Projekt dofinansowano ze środków Miasta Słupska.

Ej, Słuchajcie! - Akt II - Instrukcja Obsługi Rzeczy Ważnych

Jak przejść od odkrywania historii na dnie Bałtyku do kształtowania kulturalnego serca miasta? Gościnią nowego odcinka "Ej, Słuchajcie!" jest Aleksandra Karnicka - kobieta o niespożytej energii, kierowniczka Ośrodka Teatralnego RONDO, radna, a kiedyś… archeolożka podwodna.
W tej rozmowie zaglądamy do prawdziwej "Instrukcji Obsługi Rzeczy Ważnych". Pytamy o cenę pasji i moment, w którym trzeba było wybrać między stabilizacją a tym, co się kocha. Szukamy źródła energii, która pozwala organizować WOŚP, zarządzać kulturą i znajdować rozwiązania, gdy na drodze staje mur. Dowiecie się też, jak dorastanie w legendarnym słupskim "bloku artystów" wpłynęło na jej otwartość i dlaczego każdy głos w wyborach naprawdę ma znaczenie (zwłaszcza ten jeden!).
Zapnijcie pasy, bo to rozmowa pełna zaskakujących zwrotów akcji, humoru i dowodów na to, że siłę do zmieniania miasta czerpie się z pasji i ludzi. Zapraszamy!
 
Projekt „Ej, Słuchajcie! - Akt II” realizowany jest przez Fundację Materia Prima we współpracy z Ośrodkiem Teatralnym RONDO.Zadanie publiczne jest współfinansowane ze środków Miasta Słupsk.

Ej, Słuchajcie! - Akt II - Misja: Teatr W Terenie

Są aktorzy wielkich scen i są aktorzy, którzy swoją scenę codziennie budują od nowa - w szkolnej auli, przedszkolu czy domu kultury. To ludzie z misją, dla których teatr zaczyna się tam, gdzie jest widz.
Naszym gościem jest Maciej Gierłowski, aktor Teatru Lalki „Tęcza”, który od lat dowozi magię teatru w najdalsze zakątki województwa. To rozmowa o pracy, która jest powołaniem, o niezwykłej przyjaźni, która rodzi się w trasie i o wzruszeniach, których nie da się zapomnieć.
Z tej pełnej humoru i ciepła opowieści dowiecie się:
Na czym polega misja „teatru w terenie” i dlaczego dla wielu dzieci jest to jedyne „okno na świat”?
Jak wyglądają kulisy życia teatralnej rodziny, która zna się od studiów? Opowiemy o przyjaźniach, wspólnych rytuałach i sile zespołu, który musi być gotowy na wszystko.
Jakie są najzabawniejsze i najbardziej wzruszające reakcje dzieci, które po raz pierwszy widzą na żywo smoka lub wróżkę? (Spoiler: bywa głośno i absolutnie szczerze!).
Z jakimi wyzwaniami wiąże się granie spektaklu w sali gimnastycznej, gdy za ścianą odbija się piłka do kosza?
To odcinek o prawdziwej pasji, która pokonuje setki kilometrów, by wywołać jeden dziecięcy uśmiech. Zapraszamy do wysłuchania opowieści o teatrze, który naprawdę ma znaczenie.
 
Projekt realizujemy dzięki współpracy Fundacji Materia Prima ze Słupskim Ośrodkiem Kultury, ze środków finansowych Miasta Słupska.
W grafikach wykorzystaliśmy zdjęcia Patrycji Dzienisz i Magdaleny Tramer - dziękujemy archiwum Teatru <3

Ej, Słuchajcie! - Akt II - Nowy + Dwie Głowy

Czy można mieć artystyczną schizofrenię? Być jednocześnie aktorem w teatrze instytucjonalnym i twórcą niezależnego teatru, który podbija krajowe i  międzynarodowe festiwale? Nasz najnowszy gość, Kuba Mielewczyk, udowadnia, że można - i to z ogromnym sukcesem.
W tym odcinku rozmawiamy z aktorem Nowego Teatru im. Witkacego w Słupsku, reżyserem i współzałożycielem Teatru Dwie Głowy. To rozmowa o odwadze, by brać sprawy w swoje ręce, o kulisach pracy w zespole i o tym, jak z jednej fascynacji literackiej zrodził się projekt, który dotarł aż na Islandię.
Z tej rozmowy dowiecie się:
Jak z jednego opowiadania Szczepana Twardocha powstały dwa zupełnie różne monodramy i dlaczego jeden z nich przypomina scrollowanie TikToka?
Jak wyglądała podróż z monodramem do małej wioski rybackiej na fiordach zachodnich Islandii i jaki jest kolejny egzotyczny kierunek na teatralnej mapie Kuby?
Jak to jest być jedynym aktorem młodego pokolenia w obsadzie dużej premiery i czego uczy praca z doświadczonymi mistrzami sceny?
Dlaczego artysta na etacie zakłada własne stowarzyszenie i co kryje się za dewizą: "nikt was sam z szafy nie wyjmie"?
Jakie to uczucie, gdy dostajesz propozycję wyreżyserowania swojej koleżanki z zespołu i jak budować autorytet w partnerskiej relacji?
Do tego garść anegdot o słupskiej publiczności, która nie zawsze wstaje do oklasków, gościnny udział kompletnie zaskoczonej Jowity Kropiewnickiej, trochę o życiu w artystycznym trójkącie między Słupskiem, Wrocławiem a Krakowem i o tym, jak umiejętne zwijanie kabli może prowadzić do miłości. Zapraszamy!
 
Podcast tworzymy dzięki współpracy naszej Fundacji Materia Prima ze Słupskim Ośrodkiem Kultury oraz dzięki środkom finansowym Miasta Słupska

Ej, Słuchajcie! - Akt II - Zwrot O 360°

Czy powrót do rodzinnego miasta po studiach to porażka i krok wstecz? A może to "zwrot o 360 stopni" - powrót w to samo miejsce, ale jako zupełnie inny człowiek i z nową misją?
W najnowszym odcinku podcastu „Ej, Słuchajcie!” gościmy Adama Pobożego - aktora Teatru Lalki "Tęcza" i instruktora w Ośrodku Teatralnym RONDO w Słupsku. To człowiek, który po ukończeniu Akademii Teatralnej w Białymstoku podjął decyzję o powrocie do miasta, z którego kiedyś wyjechał z mieszanymi uczuciami.
 
To szczera rozmowa o tym, jak wielkie marzenia zderzają się z rzeczywistością i jak odnaleźć swoją drogę w miejscu, które zna się od podszewki.
Z tego odcinka dowiecie się:
Jakie to uczucie stanąć na deskach teatru, który przez lata znało się tylko z perspektywy widowni?
Czego o aktorstwie nauczyła go praca z wybitną reżyserką Katarzyną Minkowską i dlaczego, by przygotować się do roli, musiał... przejść grę komputerową?
Jak odnalazł się w roli instruktora, przejmując grupę teatralną po swoim zmarłym mistrzu, Wiesławie Dawidczyku?
Czy stereotyp "małego miasta" ma jeszcze rację bytu i dlaczego oferta kulturalna Słupska potrafi zawstydzić znacznie większe metropolie?
Zapraszamy na opowieść o pasji, odważnych decyzjach i lokalnym patriotyzmie, który może stać się siłą napędową do niezwykłych działań.
 
Autorem zdjęcia jest Marek Zimakiewicz, a zdjęcie pochodzi ze zbiorów Akademii Teatralnej im A. Zelwerowicza w Warszawie, Filii w Białymstoku.